marloesrio.reismee.nl

De droom die werkelijkheid werd

Bom dia,

Wanneer ik dit bericht schrijf is de laatste dag van de Spelen aangebroken, maar WAUW, wat was het een succeseditie voor TeamNL! Het waren niet alleen de beste spelen ooit voor Nederland, het waren ook verrassende Spelen. Een aantal vaste waardes hadden helaas niet de dag van hun leven, maar er waren genoeg verrassende medailles die gezamenlijk dit mooie resultaat hebben opgeleverd. We mogen weer trots zijn op ons kleine landje, want we staan toch mooi op de elfde plaats in de medaillespiegel. Maar het zijn niet alleen de behaalde medailles die tellen, het is de onzekerheid van de uitkomst die het kijken en beleven van sport zo mooi maakt, anders zou het maar een saaie bedoening zijn. Maar wat heb ik een aantal momenten in spanning gezeten afgelopen week… Denk maar aan de shootouts bij de hockey dames, eerst in de halve finale tegen Duitsland en vervolgens in de finale tegen Groot-Brittannië, wat een zenuwslopende bedoening zeg! Maar ook de halve finales van respectievelijk de handbaldames en het dames volleybalteam waren überspannend. Wat hebben ze hard gevochten en wat gunde ik hen graag een medaille, maar ze zijn nog jong en ze zullen ons vast nog vaak laten juichen. Naast dat we zo goed als mogelijk alle Nederlandse sporters probeerden te volgen deze week, hebben we ook niet stil gezeten en veel meegemaakt. Bij deze dus een laatste update vanuit Brazilië.

Wat betreft sightseeing hebben we een drukke week gehad. Aan het begin van de week waagden we ons aan het beklimmen van de Corcovado en werden we beloond met het oog in oog staan met Cristo Redentor en een subliem uitzicht over Rio de Janeiro. De zogenoemde “trail” startte in ‘Parc Lage’ op vijftien minuten lopen van ons appartement. Aan het begin van dit pad moest je je gegevens achterlaten in verband met noodgevallen. De man in het hutje waar we ons aanmeldden gaf ons een hele uitleg in het Portugees over de route naar Cristo. Ondanks dat ons Portugees nog niet echt optimaal is, begrepen we dat we drie watervallen zouden passeren, een flink steil stuk zouden krijgen waar we met behulp van touwen omhoog moesten zien te komen, een spoorweg zouden moeten oversteken en na een laatste stuk verharde weg zouden we dan bij de trappen die naar Cristo leiden uitkomen. Drie watervallen, dat leek ons wel wat! We zijn er inderdaad drie gepasseerd, maar er stroomde nauwelijks water, wellicht door de geringe regenval van de afgelopen weken. Het was een prachtige klim met hier en daar wel flink steile stukken, maar al met al viel het reuze mee. Het uiteindelijke uitzicht over de stad was echt adembenemend. Is vrijwel onmogelijk om dit op camera vast te leggen en dus heb ik vooral van het moment zelf proberen te genieten.

We wilden ook graag rond het Lagoa Rodrigo do Freitas fietsen. In Rio kun je voor 5 reais (+- 1.5€) een dagpas kopen waarmee je gedurende 24 uur oranje fietsen kunt huren. Gebruik van minder dan zestig minuten is gratis en daarna betaal je per uur. Verspreid door de stad staan er stations waar je fietsen kunt huren en terugbrengen. Helaas bleek dit één grote flop, want nadat we eindelijk een station hadden gevonden waar fietsen beschikbaar waren, was er één fiets met kapotte banden en ontbrak het zadel en de andere fietsen kregen we niet uit de vergrendeling. Achteraf bleek er die dag een storing te zijn aan het fietssysteem. Dus werd het wandelen in plaats van fietsen en zo vervolgden we onze weg langs het meer voor een lekkere lunch en bezoekje aan Copacabana.

Aan het eind van de week heb ik samen met Willem en Suzan de suikerbroodberg oftewel ‘Pão de Açúcar’ (396m) bezocht. De berg kreeg deze naam, omdat zijn iconische vorm doet denken aan de kegelvormige containers waarin suikerriet vroeger werd geraffineerd en omdat hij de vorm heeft van een suikerbrood. De berg ligt in de kleine wijk Urca. Voordat we met de kabelbaan omhoog zijn gegaan, hebben we eerst even genoten van het prachtige blauwe water en het strand op Praia de Vermelha, aan de voet van de suikerbroodberg. Wanneer je hier om je heen kijkt dan lijkt het alsof je niet langer in de miljoenenstad Rio de Janeiro bent, maar op een of ander afgelegen strandje dat nog niet door veel toeristen is ontdekt. De rit met de kabelbaan bestaat uit twee etappes. Wanneer je uitstapt op het tussenstation, waan je je net op een skioord door de vele winkeltjes en eetgelegenheden die er zijn. Wanneer je vervolgens uitstapt op de top van de suikerbroodberg heb je mooi uitzicht op het strand van Copacabana en kun je ook de Dois Irmaos en de tafelberg zien. Wanneer je verder loopt op het uitkijkplatform dan zie je de wijken Botafogo en Flamengo en de Corcovado met Cristo. Vanuit een andere hoek heb je zicht op de Guanabara baai en de stad Niteroi, die tegenover Rio ligt. Het was heel leuk om vanaf deze hoogte de stad te kunnen zien. Zeker omdat je nu al langere tijd door de stad reist en je zodoende kunt oriënteren wat waar ligt. Je herkent plaatsen waar je ondertussen zelf bent geweest en ontdekt nieuwe mooie plekjes. Tijdens ons wandelingetje kwamen we nog een aantal aapjes en hagedissen tegen en zagen we een prachtig sportcomplex pal aan het strand aan de zee. Waarschijnlijk is dit sportcomplex onderdeel van een van de vele militaire basissen die in Urca gelegen zijn. Voor vandaag staat er nog een tour door het nationaal park ‘Floresta di Tijuca’ op het programma. Ben erg benieuwd welke dieren we hier nog zullen tegenkomen en van wat voor uitzichten we mogen genieten.

Natuurlijk werd er ook nog heel wat gesport deze week en kwamen er iedere dag vele Nederlanders in actie, waardoor het niet altijd gemakkelijk was om alles live te volgen. Dinsdagmorgen begon supermooi met overwinningen van de handbal- en volleybaldames in de kwartfinales en een gouden medaille bij het 10 km openwaterzwemmen voor Ferry Weertman. Bij de kwartfinale volleybal van de Nederlandse dames tegen Zuid-Korea was ik als een van de vele Nederlandse supporters aanwezig in het Maracanazinho stadion dat vlak naast het Maracana stadion ligt. Vanaf de eerste minuut zat de sfeer er goed in ons supporter vak en dit werd alleen maar beter door het mooie spel van Nederland. In de derde set raakten de dames even de weg kwijt, maar na vier sets mocht er geapplaudisseerd worden voor het bereiken van de halve finale. Een unieke prestatie voor het Nederlandse volleybal. Helaas kon deze positieve lijn ’s middags niet worden voortgezet bij de wedstrijd van de Nederlandse hockeymannen tegen België. Nederland was duidelijk niet in vorm en verloor terecht van de sterk spelende Belgen. Gelukkig eindigde de avond toch nog positief met een zilveren medaille voor Büchli bij het baanwielrennen.
Het enige positieve aan de donderdag waren de BMX’ers die het, na spectaculaire heats in de kwartfinale, tot de halve finales op vrijdag schopten en de bronzen medaille voor Brouwer Meeuwsen. Vrijdag verloren de hockeydames, als grote favoriet voor het goud, helaas van Groot-Brittannië met shoot-outs. De teleurstelling was duidelijk van hun gezichten af te lezen. Maar gelukkig had deze teleurstelling plaatsgemaakt voor vreugde terwijl ze op weg waren naar het Holland Heineken House en zo werd het vrijdagavond een mooi feestje in het Nederlandse huis samen met Guus Meeuwis en band en huldigingen van de beachvolleyballers de BMX’er en de hockeydames. Helaas eindigen de feestjes in het Holland Heineken House nogal vroeg (1 uur ’s nachts) en dus besloten we om de nacht nog even voort te zetten in Lapa. We sloten aan in de rij voor de club Rio Scenarium en bij binnenkomst keken we nogal verward om ons heen. Aan de zijkanten stonden allemaal vitrinekasten met gekleurd servies etc. Moest dit nu dé club in Lapa zijn? Maar de club bestond uit meerdere verdiepingen en terwijl we naar boven liepen werd de muziek steeds beter hoorbaar. Onder het genot van een aantal gin-tonics en dansbare deuntjes werd het al heel snel heel vroeg. Na een geweldig grappige rit met de über rolden we moe maar voldaan onze bedjes in.

Ondanks dat het, zoals ik eerder al schreef, niet is gelukt om zelf een bijdrage te leveren aan deze Zuid-Amerikaanse Spelen als vrijwilliger, mag ik terugkijken op een geweldige maand. Ik heb een maand lang mogen genieten van de mooiste sportmomenten tijdens het grootste en oudste sportevenement ter wereld. Een ware droom die in vervulling is gegaan. Daarnaast heb ik veel inspirerende en gezellige mensen mogen ontmoeten op feestjes, in de metro, taxi of gewoon op straat. Dit was het beste afstudeercadeautje voor mezelf na zes jaar hard studeren en zwoegen in Leuven. Deze maand was lang niet zo geslaagd gewest zonder mijn huisgenootjes, Abel, Sjoukje en Suzan. Af en toe waren we een ware circusattractie voor de Brazilianen om ons heen, maar wat hebben we er om kunnen lachen. Dankjewel voor de gezellige, grappige en mooie momenten die we samen hebben gehad. En één ding is zeker, de gekkies zal ik niet vergeten.

Wij zullen vanavond de Spelen nog eventjes afsluiten met een laatste feestje in het Holland Heineken House. Morgenvroeg vertrek ik samen met Suzan richting het eilandje Ilha Grande, iets ten zuiden van Rio. Op dit eiland moeten veel mooie baaien, stranden en andere flora en fauna te vinden zijn. Hopelijk kunnen we hier nog even twee dagen relaxen voordat ik woensdagavond in het vliegtuig richting Nederland stap.

Leuk dat jullie met me meegereisd zijn!

X Marloes


P.S. Bekijk zeker ook de foto’s die horen bij dit laatste Rio reisverhaal.
P.S.2 Dankjewel voor alle leuke reacties die ik van jullie heb gehad.

Reacties

Reacties

Anouk

Hey Marloes,

Fijn om alle verhalen te lezen! Geniet nog van de laatste dagen en tot gauw voor een mondeling verslag van alles ;)

Groetjes,
Anouk

Marlies Senden

Ich hub super genoate van dien reisversjlaag Marloes , kins geweldig good sjrieve tot ziens in oos durp en kom good thoes !
Gr.Marlies

Marjo Huijts

Hoi Marloes wat een mooi verhaal alweer.Ik denk zeker dat dit een hele mooie tijd is ,die je niet snel zult vergeten.Nog een paar mooie dagen toegewenst,en een goede reis naar huis.gr Marjo

Bart en Carole

Hoi Marloes,
Geweldig dat je deze mooie ervaring mee mag maken!
Geniet nog van de laatste dagen. Goede terugreis en tot snel weer in Hulsberg.

Germaine

Hoi Marloes,
Voor jou een hele mooie ervaring om dit mee te mogen maken
ik heb genoten van je verhalen.
Ik wens je nog een paar fijne rustige dagen en tot ziens in Hulsberg.

Yvonne

Hoi Marloes,

Een geweldige ervaring zo te lezen! Geniet nog van de laatste dagen en alvast een goede terugreis!

Groetjes Yvonne

Pap

dag Marloes inderdaad de tijd is omgevlogen zeker met deze verhalen die je ons gestuurd hebt elke maandag opende ik al vroeg je blog ,en ja hoor dan was het weer smullen van alles wat je die week ondernomen had, nog een paar mooie dagen en tot donderdag gr Pap

Guus Smeets

Hoi Marloes, ik vind jouw verslag over de Olympische Spelen 2016 vanuit Rio de Janeiro prachtig. Het is is een heel interessant verhaal voor ons thuisblijvers en voor jou waarschijnlijk een van de betere reizen voor het leven.

Tot ziens op donderdag bij de muziek, jij en mogelijk wij zullen hiervan vast nog lang(?) nagenieten. Groetjes!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!